汉字-中古拼音/汉语

来自维基学院
汉语,又称中文华语唐话,或被视为汉藏语系汉语族下之唯一一种语言,或被视为语族。

作为语言而言,为世界使用人数最多的语言,目前世界有五分之一人口做为母语。汉语有多种分支,当中现代标准汉语最为流行,为中华人民共和国的国家通用语言(又称为普通话)、以及中华民国的国语。此外,汉语还是联合国官方语文,并被上海合作组织等国际组织采用为官方语言。

汉字是汉语的文字书写系统,又称汉文华文中文唐文,在中华民国又称为国文,是一种意音文字,表意的同时也具一定的表音功能。汉语属分析语,且声调辨义。汉语包含书面语及口语两部分,古代书面语称为文言文,现代书面语一般指官话白话文,即使用标准官话语法、词汇的中文通行文体。粤港澳等地又流行夹杂文言文、官话白话文及粤语白话文的三及第文体,吴语区亦偶有人书写吴语白话文。

对于汉语,学界主要有两种观点,一种观点将汉语定义为语言,并将官话、赣语、闽语、粤语、客家语、吴语、湘语七大分支定义为一级方言;另一种观点则将汉语视为语族,其下属七大分支因无法互相沟通而视为语言,如国际标准化组织就将汉语族分为13种语言:闽东语、晋语、官话、莆仙语、徽语、闽中语、赣语、客家语、湘语、闽北语、闽南语、吴语、粤语。

Hanh ngiox, fiuh csing tryng myn, fuaa ngiox, dang fuaaih, furk biaex xjih fyaeh hanh xang ngiox feih hanh ngiox xuk faax cjir jyi it it cjyongx ngiox ngion, furk biaex xjih fyaeh ngiox xuk.

Cak fyaeh ngiox ngion njir ngion, fyaeh sjieih kaeih srirx jyongh njin sryoh cuaih ta tek ngiox ngion, myk xen sjieih kaeih fiux ngox pyn cjir it njin qux coh fyaeh mux ngiox. Hanh ngiox fiux ta cjyongx pyn cjie, tang tryng fenh deoih pieu cjyinx hanh ngiox cuaih fyaeh liu faang, fyaeh tryng fuaa njin min gyongh fua kurk tek kurk kaa thung jyongh ngiox ngion (fiuh csing fyaeh phox thung fuaaih), jirx giip tryng fuaa min kurk tek kurk ngiox. Chiex nguaih, hanh ngiox fuaan xjiex lien feop kurk kuan pyang ngiox myn, bengx biaex xjiangx heoix feop cak cox cjik teongx kurk cieih cox cjik cheoix jyongh fyaeh kuan pyang ngiox ngion.

Hanh xirh xjiex hanh ngiox tek myn xirh sjio siaax feih thongh, fiuh csing hanh myn, fuaa myn, tryng myn, dang myn, xeoix tryng fuaa min kurk fiuh csing fyaeh kurk myn, xjiex it cjyongx irh iim myn xirh, piaeux irh tek dung xjir jiaax gyoh it dengh tek piaeux iim kung neong. Hanh ngiox xjyok pyn sek ngiox, chiaax sjieng deu biaenx ngiaeh. Hanh ngiox paau feom sjio mienh ngiox giip qux ngiox liangx box pyn, kox deoih sjio mienh ngiox csing fyaeh myn ngion myn, fenh deoih sjio mienh ngiox it puan cjix kuan fuaaih baak fuaaih myn, cik srirx jyongh pieu cjyinx kuan fuaaih ngiox pyap, zir foix tek tryng myn thung faang myn theix. Fyot kaongx auh teongx dih fiuh liu faang kaep xeop myn ngion myn, kuan fuaaih baak fuaaih myn giip fyot ngiox baak fuaaih myn tek sam giip deih myn theix, ngo ngiox qyo jiek ngux fiux njin sjio siaax ngo ngiox baak fuaaih myn.

Toih io hanh ngiox, faok kaeih cjyox ieuh fiux liangx cjyongx kuan temx, it cjyongx kuan temx ciang hanh ngiox dengh ngiaeh fyaeh ngiox ngion, bengx ciang kuan fuaaih, keomx ngiox, miin ngiox, fyot ngiox, qaak kaa ngiox, ngo ngiox, siang ngiox chit daih pyn cjie dengh ngiaeh fyaeh it kiip pyang ngion; lengh it cjyongx kuan temx ceok ciang hanh ngiox xjih fyaeh ngiox xuk, gir faax xjyok chit daih pyn cjie in myo pyap foh siang ku thung njir xjih fyaeh ngiox ngion, njio kurk cieih pieu cjyinx huaah cox cjik xiuh ciang hanh ngiox xuk pyn fyaeh13cjyongx ngiox ngion: miin tung ngiox, cinh ngiox, kuan fuaaih, pyox sien ngiox, hyeoi ngiox, miin tryng ngiox, keomx ngiox, qaak kaa ngiox, siang ngiox, miin peok ngiox, miin neom ngiox, ngo ngiox, fyot ngiox.